Op woensdag 12 april zijn we na een voorspoedige reis veilig geland op het vliegveld van Blantyre. De bedoeling is dat we tot maandag 17 april in Blantyre blijven hangen.
Sonke apartment
Jan-Jaap Sonke haalt ons van het vliegveld – fijn hem en even later zijn Malawische vrouw Thoko weer te ontmoeten! We verblijven in een van de appartementen die zij in Blantyre verhuren: in de buurt van het vliegveld, het centrum van de stad prima bereikbaar, de reuring van Malawisch stadsleven om je heen, een mooie tuin. Het appartement ligt aan de voet van het markante, alom bekende Ball House – ooit door Jan-Jaap zelf ontworpen (hij is architect en overal in Malawi staan gebouwen die hij ontworpen heeft) en door hen zelf bewoond. Het appartement ziet er weer keurig uit, en al gauw ontmoeten we ook de altijd gedienstige en bijzonder vriendelijke Oscar weer.
Ruim drie jaar geleden verbleven we enkele weken in dit appartement: toen we in Blantyre neerstreken, maar nog op zoek waren naar een geschikte huurwoning. Sindsdien hebben Jan-Jaap en Thoko het appartement nog verder opgeknapt en verfraaid – ze zijn bezige bijen! Wat ons betreft is het Sonke apartment dus een aanrader voor wie ooit in Blantyre overnachting zoekt.
Vlucht en aankomst
Onze reis was op dinsdag 11 april per taxi begonnen: van Uitwijk naar Schiphol. We hadden naast de handbagage twee koffers aan ruimbagage meegenomen, hoewel het dubbele bij de vlucht inbegrepen was. Dat alles onder het adagium: hoe minder ballast, hoe beter. We hebben voor de komende weken wel een paar dingen op ons programma staan, maar willen vooral flexibel zijn. Dat werkt in Malawi het beste, hebben we geleerd.
Op Schiphol checkten we onze ruimbagage in. Dat kon pas nadat we onze (COVID-19) vaccinatiebewijzen hadden laten zien. We checkten in op de vlucht naar Rome (het eerste deel van onze reis), en daar was men natuurlijk niet echt ingesteld op reizigers met eindbestemming Malawi. De mevrouw achter de balie moest op de computer echt even opzoeken welke bijzondere bepalingen er voor vluchten met eindbestemming Malawi gelden. Op het scherm verscheen de mededeling dat een COVID-19 vaccinatiebewijs verplicht is om Malawi binnen te kunnen komen. Dat ligt wel iets genuanceerder, maar zo stond het er nu eenmaal. We hadden de vaccinatiebewijzen bij de hand en toverden die dus tevoorschijn. Later moesten we dat nog twee keer doen: bij het instappen op de vlucht naar Rome, en toen we op de luchthaven van Blantyre arriveerden. Maar geen enkele keer werden de prints nauwkeurig bekeken – wie hier wil frauderen, kan dat doen zonder dat dat aan het licht komt, lijkt ons.
Na de vlucht met ITA (de opvolger van het failliete Alitalia) moesten we in Rome enkele uren wachten op de aansluitende vlucht van Ethiopian Airways naar Addis Ababa. Het traject Rome – Addis Ababa was buitengewoon comfortabel: we vertrokken rond middernacht, en door het geringe aantal passagiers konden we ieder drie stoelen gebruiken en dus gewoon gaan liggen..
Ook in Addis Ababa een overstap voor de vlucht naar Blantyre, die een tussenstop maakt in Ndola (Zambia).
Bij aankomst op het vliegveld van Blantyre liep alles gesmeerd. Zodra we het vliegtuig uitstappen moeten we onze instapkaart laten zien. Blijkbaar zijn ze bang dat er mensen uitstappen die niet het vliegtuig ingestapt zijn, denk ik even. Later bedenk ik, dat het wel met de tussenstop te maken zal hebben: men wil zich er toch even van vergewissen dat hier in Blantyre geen passagiers uitstappen die een ticket hadden tot Ndola maar daar zijn blijven zitten…
Het is altijd een beetje spannend of je koffers zijn meegekomen, maar dat bleek gelukkig het geval. Ik ging nog even bij de douane langs om het bedrag dat we in contanten aan euro’s hadden meegenomen aan te geven. Normaal nemen we nooit veel contant geld mee, maar dit keer hadden we redenen om dat anders te doen. Een daarvan is, dat je op dit moment een veel gunstiger wisselkoers krijgt als je dollars, euro’s of Britse ponden in contanten kunt aanbieden. Per euro ontvang je bij een Malawische bank dan niet 1.150 Malawische kwacha, maar bijna 1.550. Een verschil van 35%! De achterliggende reden is natuurlijk een trieste: Malawi kampt met een groot tekort aan buitenlandse deviezen, omdat het veel meer goederen importeert dan exporteert. Hoe meer euro’s of dollars je mee naar Malawi neemt, des te beter, dus die kun je onbeperkt invoeren. Andersom is het een ander verhaal: je mag maar een heel klein bedrag aan euro’s of dollars uitvoeren. Om te voorkomen dat we straks problemen krijgen als we Malawi weer uitgaan, hebben we het contante geld dat we bij ons hebben toch maar even aangegeven. Dat ging zonder problemen, al kost het in Malawi natuurlijk altijd wat meer tijd. De douanebeambte die mij hielp had de benodigde formulieren snel bij de hand, maar de zoektocht naar het onmisbare carbonpapier kostte aanzienlijk meer tijd… Ik hoefde geen van m’n euro’s te laten zien – wat fijn als mensen bij aankomst meteen zo’n vertrouwen in je hebben!
Thee en een heerlijke maaltijd
Rond half vijf klommen we via de trappen in het Ball House omhoog. Thoko had thee voor ons klaar staan. Wat een mooi uitzicht heb je vanuit het Ball House toch, naar verschillende kanten. Elk halfuur klinkt hier een ouderwetse, Nederlandse klok om ons bij de tijd te houden. Voor Jan-Jaap hadden we op zijn verzoek twee accu’s voor z’n laptop meegenomen. En ondertussen weten we wel dat Thoko dol is op vlokken en op Nederlandse kaas, dus dat hadden we voor haar meegenomen. We praten bij over hoe het met hen is, over de orkaan Freddy en de gevolgen daarvan, over de politieke en economische situatie van het land en nog veel meer.
Later, rond half zeven, zetten we dat gesprek voort als we bij hen aan tafel mogen aanschuiven. Zoals altijd heeft Oscar heerlijk gekookt. Mooi om onze tijd in Malawi weer bij deze prachtige mensen te starten. We gaan op tijd naar bed. Natuurlijk om van de reis te bekomen, maar ook omdat we de volgende dag fit willen zijn: dan gaan we een auto kopen, zo is het plan…